Literair Café: Erik de Graaf
- Dit event is voorbij.
Evenement Navigatie
Zodra hij een potlood kon vasthouden, zat Erik de Graaf (Vlaardingen, 1961) aan tafel te tekenen. Het duurde echter nog 40 jaar voordat hij zijn debuut maakte als stripauteur. Op deze vrijdagavond 25 april zal de Graaf, wiens werk te zien is in de expositie Verhalen Verbeelden Vrijheid, te gast zijn in het Literair Café van de Koppelkerk.
Foto: Erik de Graaf | de Schrijverscentrale
Tekst gaat verder onder de foto.
Verhalen Verbeelden Vrijheid
Vanaf 2003 verschenen kort na elkaar ‘Verbleekte Herinneringen’, ‘Gekleurd Geheugen’ en ‘Gevonden Verleden’. Met ‘Scherven’ en ‘Littekens’ maakte hij een tweeluik over een groep jonge vrienden tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het zijn deze twee boeken waaruit werk te zien is in Verhalen Verbeelden Vrijheid. Naast dit werk heeft De Graaf meegewerkt aan projecten als ‘Bestemming Canada’ en ‘Het Onvoorstelbare Verbeeld’.
Gewone mensen in een ongewone tijd
Het tweeluik Scherven en Littekens vertelt over een groepje jonge mensen, met twee geliefden in de hoofdrol: Esther en Victor. Ze zitten in de jaren voor de oorlog nog vol idealen, ambities en dromen, maar zien die door het uitbreken van de oorlog verdwijnen als sneeuw voor de zon. In de jaren die volgen raken ze vrijwel alles kwijt: hun vrijheid, onschuld, geliefden en hun dromen. Het tweeluik Scherven en Littekens laat zien hoe gewone mensen in zo’n ongewone tijd voor onmogelijke keuzes komen te staan, waarbij er geen sprake is van goed of fout. Er bestaat geen zwart en wit, maar er zijn heel veel grijstonen. Erik de Graaf zegt hierover: ‘Scherven’ en ‘Littekens’ zijn deels gebaseerd op de geschiedenis van mijn grootouders, mijn moeder en twee ooms. Allemaal jonge mensen die hebben geprobeerd om de oorlog zo goed mogelijk door te komen, waarbij zij soms onmogelijke keuzes hebben moeten maken. Ik wilde dit verhaal vertellen om te laten zien hoe belangrijk onze vrijheid is, ook vandaag nog.’
Een betere wereld
Onlangs verscheen van zijn hand het indrukwekkende ‘Mondriaan: een betere wereld’. Vanwege dit boek wijdde het Mondriaanhuis in Amersfoort een expositie aan het werk van Erik de Graaf. Het boek is een prachtig en stijlvol portret van de beroemde kunstenaar die van muziek en dansen hield en met zijn kunst zocht naar evenwicht en harmonie als blauwdruk voor een betere wereld.
‘De stijl van de boeken is opvallend. Het doet denken aan de jaren veertig van de vorige eeuw, en dat is natuurlijk niet toevallig. In combinatie met de strakke bladspiegel levert dat een frisse uitstraling op. Het zijn geen spectaculaire, extreem gedetailleerde platen maar Erik de Graaf zoekt juist de soberheid op. Opnieuw iets dat past bij het verhaal. Het resultaat is een ingetogen maar heel persoonlijk relaas over doorsnee Nederlanders in oorlogstijd. Een uitstekende grafische aanvulling op al die andere oorlogsliteratuur.’
